BLOG // Stemrecht

Het was een regenachtige woensdag, precies een week voor de dag waarop Nederland naar de stembus zou gaan. Ik vroeg mijn jongste zoon van negen of hij het fijn zou vinden als ik hem met de auto naar hockey zou brengen. Hij antwoordde met een resoluut ‘nee’, ook toen ik aangaf dat zijn fietsmaatjes allemaal gebracht zouden worden. Want, zo vertelde hij, hij ging hoe dan ook met de fiets, dat was beter voor het milieu. En of ik wel wist dat hij ook op GroenLinks ging stemmen?

Zijn drive voor een beter milieu kon ik wel waarderen; verder vond ik het vooral sneu dat hij niet mocht stemmen. Het was vooral dat laatste (het niet mogen stemmen als je negen jaar bent) dat bij mij bleef hangen. Hoe langer ik er over nadacht hoe vreemder ik het vond: met mijn stem beslis ik tenslotte ook over zijn toekomst. Hoe kan het dan zo zijn dat hij (en met hem iedereen onder de achttien jaar) daar geen stem in hebben?

Ik bedacht adviesraden gevuld met kinderen, sub-politieke partijen voor kinderen – you name it, it passed my brains. Briljante ideeën om de wijsheid van kinderen ook in de politiek in te zetten – maar helaas, niet zo realistisch. Want het feit is: onder de achttien krijg je die fel begeerde stempas nog niet.

Alle mooie en minder haalbare plannen aan de kant schuivend, zocht ik in de dagen er na het internet en partijprogramma’s af op onderwerpen die ík het allerbelangrijkst vind: onderwijs, kinderrechten en gelijkheid tussen mensen. Wat ingewikkeld was: vooral omdat er maar weinig partijen een strak plan hebben met onderwijs en kinderrechten bovenaan het prioriteitenlijstje. Mijn zoon bleef me maar vertellen dat ik GroenLinks moest stemmen omdat hij dat de beste voor het milieu vond.
En ineens had ik het: wat nou als ik op een partij stem die opkomt voor wat ík belangrijk vind maar die ook zíjn mening hoort?

Ondertussen weet ik dus, met dank aan mijn zoon, wat ik ga stemmen. Dat is overigens niet GroenLinks geworden (sorry Jesse ;-)) : ik kies voor wat ík belangrijk vind, maar ook voor wat híj belangrijk vindt. Ik hoop nog steeds dat hij veel langer op deze aardbol rondloopt dan ik, vanuit die gedachte stem ik voor toekomst. Zijn toekomst.

Meest recente berichten

BLOG | met buikpijn naar school

Lees meer

BLOG | nieuwe omgangsregeling

Lees meer

LEZEN | Anders van Angela Weghorst

Lees meer

Niet-etende kinderen

Lees meer

De documentaire Alphabet

Lees meer