BLOG | nieuwe omgangsregeling
Net vijftien jaar was ze. Al zeven jaar enig kind van gescheiden ouders. Jarenlang ging ze elk weekend van vrijdag tot en met zondag naar haar vader toe, die in een andere plaats woonde en werkte dan zij en haar moeder. Haar leeftijd begon wat aan haar te trekken: ze zat inmiddels in 4 VWO, en naast de tijd die ze serieus en met veel toewijding aan haar schoolwerk besteedde, had ze een grote vriendenkring die vaak spontane feestjes en bijeenkomsten organiseerden in het weekend. Waar zij dan nooit aan mee kon doen, omdat ze bij haar vader een uur verder op zat. Ook dacht ze na over een bijbaantje – wat lastig was als je in het weekend niet beschikbaar bent.
Ze wilde eigenlijk niet meer elk weekend naar haar vader toe. Maar ze gaf veel om haar vader en wilde hem niet teleurstellen. Wat mooi dan ook dat haar moeder dit opmerkte en mij inschakelde. Ik hield een voorbereidend gesprek met het meisje, om samen uit te vogelen hoe de ideale omgangsregeling er voor haar uit zag. En ja, die was behoorlijk anders dan hetgeen haar ouders heel zorgvuldig zeven jaar geleden hadden opgesteld voor hun destijds achtjarige dochter. Toen ze helder had hoe ze het graag wilde, bespraken we alles wat ze daarbij tegen kon komen: welke angsten had ze, welke zorgen waren er? Samen keken we naar manieren hoe ze daar mee om kon gaan.
Een week na ons gesprek, zaten we met haar vader en moeder om tafel. En wat goed om te zien dat deze dappere dame haar ouders zo duidelijk kon vertellen wat zij graag wilde, waarbij ruimte was voor haar zorg om haar vader. En wat een held van een vader ook, die kon zien dat hij de volwassene was en zij het kind, en dat het absoluut niet ging om afwijzing van wie dan ook. Ook moeder was een belangrijke schakel en wist goed wanneer het om een wens van haar dochter ging en wanneer haar persoonlijke belang om de hoek kwam kijken. Uiteindelijk kon iedereen naar huis met een vol hart én een nieuwe omgangsregeling die voor iedereen klopte.
Wat een dankbaarheid ervaar ik dan na zo’n gesprek: fijn dat ik het ruggesteuntje voor dit dappere meisje mocht zijn en dat zij en haar ouders mij deelgenoot lieten zijn van zo’n intiem en kwetsbaar gesprek. Hulde aan hen alle drie!